Psychoterapia indywidualna dla młodzieży to cykliczne spotkania z psychoterapeutą, pozwalające młodej osobie poznać istotę problemu, z którym się zgłasza.

Psychoterapię indywidualną polecamy osobom, które zmagają się z przygnębieniem, depresją, stresem, lękami, zaburzeniami odżywiania, zaburzeniami snu, trudnościami w nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi czy cierpią z powodu utraty bliskiej osoby i nie potrafią poradzić sobie z tą stratą. Powodem zgłoszenia może być również przeżywany kryzys wartości, poczucie braku sensu życia, doświadczenie uczucia pustki w relacjach z innymi, doświadczenie przemocy fizycznej czy psychicznej, pojawiające się ryzykowne zachowania. Motywacją do poszukiwania pomocy psychologicznej może też być chęć lepszego poznania siebie, aby móc w pełni wykorzystać swoje możliwości życiowe.

Praca terapeutyczna odbywa się w bezpiecznych dla młodej osoby warunkach umożliwiających poznawanie siebie, a jej efektem, zwiększającym satysfakcję z życia, staje się możliwość rozwoju i uzyskanie zmian w problemowych obszarach. Sesje terapeutyczne odbywają się raz w tygodniu, o stałych porach. Czas sesji to 50 minut. Długość terapii zależy od zgłaszanego problemu i potrzeb pacjenta.

Psychoterapia poprzedzona jest konsultacją (od jednego do trzech spotkań). W przypadku osób niepełnoletnich konsultacja odbywa się z rodzicem bądź opiekunem młodej osoby. Nastolatek po ukończeniu 18. roku życia na terapię może zgłosić się samodzielnie. W trakcie konsultacji terapeuta zapoznaje się ze zgłaszanymi problemami i ustala z pacjentem cele pracy terapeutycznej, okres trwania psychoterapii oraz sposób rozliczania.

Jak wygląda spotkanie?

Psychoterapia indywidualna dla dzieci, szczególnie młodszych, w swej formie przypomina swobodną, niekierowaną zabawę opartą na odwoływaniu się do naturalnych zainteresowań dziecka i form ekspresji (rysowanie, układanie, lepienie, zabawa wybranymi przedmiotami, nadawanie ról itp.). Podczas terapii dziecko, wykorzystując swoją naturalną aktywność w zabawie i rozmowie, przekazuje ważne dla niego sprawy i problemy, pokazując jednocześnie, w jaki sposób je przeżywa. W trakcie spotkań, na bazie tworzącego się zaufania w relacji terapeutycznej pomiędzy dzieckiem a terapeutą możliwa staje się zmiana dotycząca niekorzystnych emocji i blokujących rozwój dziecka trudności.

Częstotliwość sesji jest uzależniona od wskazań do leczenia – zwykle to jedno lub dwa spotkania w tygodniu. Podczas procesu terapii dziecka ważne jest także zaangażowanie i wsparcie rodziców. Psychoterapeuta regularnie spotyka się z rodzicami, zwykle co najmniej raz w miesiącu. Spotkania służą temu, by pomóc rodzicom w jak najlepszym rozumieniu swojego dziecka, jego wewnętrznego świata, postrzegania i przeżywania siebie i innych (dotyczyć to może np. lepszego rozumienia przebiegu rozwoju dziecka i jego kryzysów, problemów separacyjnych, seksualności, trudności w uczeniu się, fobii, zachowań agresywnych). Na spotkaniach nie są jednak omawiane z rodzicami szczegóły tego, o czym dziecko mówi czy w inny sposób komunikuje psychoterapeucie podczas spotkań. Psychoterapeutę obowiązuje bowiem zasada poufności, dotycząca wszystkiego, co dzieje się w gabinecie. Funkcją takiego podejścia jest stworzenie bezpiecznej przestrzeni i warunków sprzyjających terapii dziecka. Odstępstwem od zasady poufności są sytuacje zagrożenia zdrowia lub życia dziecka.